8 เทคนิคเทพๆ เพื่อ SME ไทย ยุค Covid-19 จากเทพฯบาร์
ท่ามกลางวิกฤต Covid-19 เราได้เห็นการปรับตัวอย่างมากมายทั้งโดยเต็มใจและไม่เต็มใจของ SME และทุกฝ่าย แต่โชคดีอย่างหนึ่งที่วันนี้เรามีเทคโนโลยีมากมายในราคาที่เข้าถึงได้พร้อมให้ธุรกิจส่วนใหญ่เข้าไปใช้งาน และเทคโนโลยีที่ว่าก็คือ Digital และ Cloud ที่ช่วยทั้งในแง่ของการลดการสัมผัสระหว่างกัน และยังทำให้ทุกคนสามารถทำงานร่วมกันได้ง่ายขึ้นมากครับ วันนี้ผมเลยขอบทความหนึ่งจากคุณแอ๊น หนึ่งในผู้ก่อตั้งเทพฯบาร์ ผู้ที่ทำบาร์เก๋ไก๋มีสไตล์จัดจ้านไม่เหมือนใครมาแชร์ให้เพื่อนๆ การตลาดวันละตอนให้ฟังกัน เพราะบาร์นี้ใช้ Digital Platform และระบบ Cloud ในการบริหารจัดการร้านมาพักใหญ่ และพวกเขาก็ปรับตัวไปอีกระดับในวันที่ Covid-10 Disrupt แรงยิ่งกว่า Digital Disrupt เป็นไหนๆ ครับ
ก่อนหน้านี้ในการทำงานปกติ ทุกวงการ เราอาจจะมีทางเลือกใช้ดิจิทัล หรือไม่ใช้ก็ได้ บางคนรอ บางคนลอง แต่วันนี้ธรรมชาติ (Covid-19) บังคับเราแล้วอย่างไม่มีทางเลือก ใครลองมาก่อนหน้านี้ก็อาจจะต่อยอดได้ไวหลายช่วงตัว ใครยังไม่เริ่ม ยังไม่เคยเปิดใจ แต่มาเริ่มวันนี้ก็โชคดีไม่ต้องทดลอง ทุกอย่างสำเร็จรูปเกือบหมด ราคาก็เข้าถึงง่ายขึ้น วันนี้ขอยกตัวอย่างการ Work from home และการใช้แพลตฟอร์มดิจิทัลต่างๆ ที่ผมเองเคยทดลองใช้หลากหลายรูปแบบ เผื่อต่อยอดไอเดียที่หลายๆ คนน่าจะทำไปได้ไกลกว่าผมแล้ว เราจะได้แบ่งปันกันเพื่อให้มันดียิ่งขึ้น
ที่ร้านเทพฯ บาร์ ถึงแม้จะเป็นร้านเล็ก เริ่มต้นแผนเมื่อปี 2015 เราลงทุนใช้แพลตฟอร์มดิจิทัลบางส่วนตั้งแต่ตอนนั้น ทั้งที่เรามีทางเลือกแบบท่ามาตรฐาน อาทิ เช่น
1. หน้าบ้าน สร้างความน่าเชื่อถือให้มากขึ้นด้วยอีเมลจากโดเมนเรา
เราจดทะเบียนโดเมนเว็บของบริษัทไว้ผ่าน Google ไม่ได้แพงอะไร ชื่อโดเมนคือชื่อเดียวกับชื่อบริษัทที่จดทะเบียน tepmahanakhon.com การมีโดเมนเป็นของตัวเอง ทำให้เรามีนามสกุลอีเมลที่น่าเชื่อถือ
ในสมัยนั้นเรามีนามบัตร มีแบรนด์ที่เราเชื่อว่าแข็งแรง แต่ถ้ามันดูไม่น่าเชื่อถือ เช่นถ้านามสกุลอีเมลคือ @gmail.com อาจจะได้ความน่าเชื่อถือจากคนอื่นๆ ที่เราต้องทำการค้าขายด้วยอีกแบบหนึ่ง(นั่นก็คือน่าเชื่อถือน้อยลงนั่นเอง) ทั้งที่โดเมน หรือระบบอีเมลเราก็สิงสถิตอยู่บน Gmail หน้าตาอินเตอร์เฟสเวลาเช็คเมลก็ใช้ของเขานี่แหละ แต่เรามีหน้าตา และนามสกุลของเราเองได้
2. หลังบ้าน
ควิดไปให้ได้ ตลอดไป!
เมื่อใช้ Google Service ไฟล์ทั้งหมด เอกสารทั้งหมด โฟลเดอร์ภาพ วิดีโอ ระบบการแชร์ริ่งไม่ว่าภายในหรือพาร์ทเนอร์ในโลกดาวนาเม็ก เราก็ทำได้ผ่านมือถือ โดยเฉพาะการแชร์ credential ของร้าน หรือไฟล์ภาพที่อนุญาตให้ใครก็ตามเอาไปใช้ประกอบการรีวิวได้
ทั้งหมดอยู่บน ครอบครัวของพี่เกิ้ล ครบชุด (Google Sheet ทำตัวเลข คิดยอดขาย คิดฟีสซิบิลิตี้ ฯลฯ, Google Doc ทำจดหมายบริษัท ใบรับรองเงินเดือนพนักงาน ฯลฯ, Google Hangout ตอนที่หุ้นส่วนยุ่งๆ กัน และจำเป็นต้องคุย เราก็คุย 4 สาย เห็นหน้ากันได้โดยหายคิดถึงเพียงแค่ 1 คลิก
3. โลกของเรา
เมื่อใช้พี่เกิ้ล เราก็สามารถปักหมุดโลเคชั่นร้านที่หาค่อนข้างยากมากในยุคนั้นได้แม่นยำ เพราะดาต้าบอกเราว่านักท่องเที่ยวและคนเมืองเสิร์ชทุกอย่างบน Google เมื่อปักหมุดเสร็จก็เคลมชื่อธุรกิจว่ามันคือของพวกกู เอ้ย ของพวกเรา;-)
เคลมเสร็จก็สร้างโปรไฟล์บน Google Maps และสร้างชื่อเฉพาะให้อยู่บนแผนที่โลกได้อย่างเนียนตา เช่น ลองเสิร์ช TEP BAR ใน Google Search คุณจะเจอเราบนแผนที่ พร้อมตัวตนของแบรนด์เขียนต่อยอดว่า “Cultural Bar of Thailand” ทันที
เมื่อมีสิ่งนี้ก็โหลดแอปฯ My Business ของพี่เกิ้ลมาใช้ เชื่อมโยง account ที่เราสร้างไว้ด้วยเมล เราก็จะเห็นข้อมูลบิ๊กดาตงดาต้ากาก้าคาราด้ามารูโจ้ว่า…
- มีคนเสิร์ชหาเรา ขึ้นหรือลงกี่ %
- มีคนกดดูทางบนแผนที่เดินทางไปร้านเรา ขึ้นหรือลงกี่ %
- มีคนกดโทรไปที่เบอร์ร้านที่หาได้บน Maps ขึ้นหรือลงกี่ %
ข้อมูลเพียบ ใช้ไม่ใช้ก็แล้วแต่!
แอปฯ My Business ใช้ตั้งวันหยุดพิเศษได้ด้วย เช่นวันหยุดที่ร้านไม่เปิดทำการ เราก็เข้าไปตั้งว่า “ปิด” เวลาคนค้นหา จะมาร้าน ก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาถึงร้าน ไม่ต้องรอตอบคำถามทุกเบอร์ที่โทรมาตลอดเวลา เหล่านี้ลดโหลดการทำงานให้พนักงานหน้าร้านได้มาก!
ทุกอย่างสร้างลิ้งก์ได้หมด แถมยังเป็นลิ้งชื่อย่อที่เป็นของเราเอง เวลาส่งให้คนก็ดูมีสกุลเดียวกัน ไม่ใช่ลิ้งก์ยาวเท่าแม่น้ำแยงซีเกียง แถมการสร้างลิ้งก์แบบเฉพาะตัว ทำให้เราเข้าไปดู stat บางอย่างได้ เช่น คนกดแล้วกี่คน เข้าวันไหน เป็นต้น!!!
?? bit.ly/TEP_GGMyBiz
?? https://g.page/TEPBAR
4. ห้องเครื่อง
2015
ระบบการสั่งอาหารในร้านยุคแรกๆ ใช้เครื่องแคชเชียร์ แต่แปลว่าต้องเข้าร้าน ถึงรู้ยอด อกอีแป้นแตกทนไม่ได้ ผ่านไปซักพักเลยลงทุนซื้อบริการผ่านแอปฯ สั่งอาหารที่เสถียรมากในยุคปี 2015 จากดินแดนประเทศพี่ทรัมพ์ ชื่อ “ลาวู”
พนักงานรับออร์เดอร์ผ่านไอแพด คิดเงิน เก็บเงินผ่านไอแพด เมื่อปิดร้านทุกๆวัน ยอดก็วิ่งขึ้น Cloud ให้เรารู้ได้ทันทีมียอดอะไรบ้างที่ขายดี ขายไม่ได้ ขายไม่ออก
ไม่ต้องอยู่ร้าน ก็บริหารจัดการภาพรวมแบบนี้ผ่านมือถือได้
รวมถึงการเพิ่มเมนู ลดเมนู เพิ่มรูปภาพ ทั้งหมดผ่านแพลทฟอร์ม ลาวู!!
ตอนนั้นไม่ค่อยมีคนใช้แพลทฟอร์มนี้ ทุกคนใช้เครื่องเป็นดุ้นๆ ซื้อแอปฯ ของร้านอาหารทั้งหมดเน้น ฮาร์ดแวร์ ไม่มีใครแคร์ ซอฟแวร์บนแพลตฟอร์มเปิด เช่น ลาวู ซักเท่าไหร่
5. รีเซปชั่น
แอปฯ การสำรองที่นั่งที่ใช้ชื่อ “Chope” เชื่อมต่อหน้าบ้านกับปุ่ม “Book Now” ของเฟสบุ๊คร้าน ใครเข้าไปดูคอนเทนต์ ก็สามารถกดสำรองที่นั่ง เลือกวัน เลือกเวลา ใส่พร 8 ประการเพิ่มได้อีกต่างหาก เช่น ขอโต๊ะหน้าบาร์ มากัน 4 คน คนนึงเลี้ยงวันเกิด ขออะไรพิเศษเซอร์ไพร์สด้วยมีไหมครับ ได้หมดในปลายนิ้ว!!
ลูกค้าบันทึกพรแล้ว พรนั้นก็จะมาปรากฏใน Dashboard หลังบ้านของเรา ซึ่งทุกวัน พนักงานจะดูจากไอแพด คุณสมชาย รักชาติ เบอร์โทร อีเมล ฯลฯ เวลาใด มากี่ท่าน พร้อมพรพิเศษ เมื่อคุณสมชายมาถึง เราก็ต้อนรับได้ด้วยความรู้ใจ ตั้งแต่รักครั้งแรก เอ้ย สบตากันครั้งแรกน่าจะเหมาะกว่า ?
แอปฯ ไม่ฟรีนะ ทุกอย่างมีต้นทุน Chope ก็จะส่งยอดสรุปต่อหัวมาให้ทุกเดือน ในเวลาเดียวกัน เค้าก็ช่วยเอาร้านเราไปโปรโมทในที่ที่เค้ามีฐานลูกค้าอยู่แล้ว และบางที่ก็มี ออฟเฟอร์พิเศษ เช่น จองช่วงนี้รับโค้ด ได้ลิ้มรสนู่นนี่นั่นพิเศษ
6. คลังเล็ก
ระบบบัญชีหล่ะ สั่งของ ออกอินวอยซ์ เปิดพีโอ บันทึกสิ่งต่างๆ ระบบหัวกระดาษอัตโนมัติ ที่ผู้จัดการที่น่ารักสามารถเข้าไปคีย์เองได้เลย จากนั้นเราก็มีทั้งตราประทับ พร้อมลายเซ็นดิจิทัลที่ครบครันถูกต้องตามกฎหมาย เวลาส่งออกไปสั่งของก็สามารถเก็บบันทึกได้แม่นยำ เราใช้แพลทฟอร์มของ “Flow Account” ตั้งแต่วันแรกที่เค้าเปิดตัวในตลาด
7. ม้าเร็ว
ยุคนั้นต้องส่งเอกสารเยอะมากกกกกกก ก ไก่ ยี่สิบเก้าล้านตัว แบบมาแม่งหมดฟาร์มเจ้าสัวเลย ถ้าจ้างพี่วินทุกครั้งในการส่ง หรือว่า…ระบบราชการไทยมึงต้องมีหุ้นบริษัทกระดาษ A4 และเครื่องถ่ายเอกสารแน่นอน(รึเปล่าวะ) ราคาส่งเอกสารที่เรียกตามอัธยาศัยยุคนั้นขึ้นลงดั่งหุ้นไทย(แกร๊บยังไม่มี) เราอาจจะไม่รอดเพราะค่าส่งเอกสาร ครั้นบางทีมีไปรับเช็ค เซ็นเช็ค เข้าธนาคาร เราจะรู้ได้ไงว่ามันจะไปถึงธนาคารเมื่อไหร่ ไปถึงไหมวะ และอยู่ดีดีก็มีแพลทฟอร์มหนึ่งเหมือนเป็น startup จากพระเจ้าเกิดขึ้นชื่อ “Skootar”
ง่ายๆ เลยมันคือบริษัทแมสเซนเจอร์ที่เป็นหลักแหล่ง เชื่อถือได้ ติดตามบนแผนที่ได้เรียลไทม์ รู้เบอร์ รู้หน้า รู้ชื่อ รู้ว่าซิ่งไม่ซิ่ง สั่งมารับตามหมุด ส่งตามหมุด ส่งแล้วรับเอกสารกลับ เอาเช็คเข้าธนาคาร ฯลฯ เสกได้ทุกสิ่ง ขณะส่งของ มี SMS แจ้งทั้งผู้รับผู้ส่ง เช่น เทพฯบาร์กำลังส่งเอกสารหาคุณ เราจะไปถึงประมาณเวลา xx:xx ดีงามพระรามลงสรงเป็นที่สุด แถมเก็บเงินโดยการวางบิลบริษัททุกสิ้นเดือน!!! รักมากตอนนั้น เพราะไม่ต้องลุ้นกับพี่วิน บอกเลย!!!
8. ทีมงาน
ล่าสุดใครไม่วิด แต่อีโคจะวิด! เห้อ มุขบาทสองบาทก็เล่นแก้เครียดอีไวรัสผี! (นี่กูติดยังวะ ไม่หรอก ประเทศไทยจะต้องชนะ เพราะเราอยู่แค่เฟส 2.9999999 เอง) ล่าสุด นอกจากมาตรการที่ให้ที่ร้านทำอย่างเคร่งครัด เชื่อว่าร้านเราเคร่งมากอยู่แล้ว เพราะปกติเรื่องความสะอาดคือทุกสิ่ง สะอาดตั้งแต่ใจยันท่อน้ำทิ้งหลังร้าน ไปตรวจสอบได้ เราก็ทำหมด พ่นน้ำยาฆ่าเชื้อไวรัสตั้งแต่วันแรกๆ ไม่ต้องรอให้มีเหตุใดๆ ทำไว้ก่อน เพราะ #ทีมเทพฯ ของเราสำคัญมาก
น้ำยาที่ใช้ก็ต้อง Foodgrade เพราะเราขายของกินดื่ม เลือกกันแล้วเลือกกันอีก และทำทุกเดือน ไม่นับจุดตั้งขวดแอลกอฮอล์เจล ขอท้าดวลห้างดัง คิดว่าร้านเทพฯบาร์ ลูกค้าหรือพนักงานสามารถเข้าถึงการกดเจลของร้านได้ในเวลาไม่ถึง 15 วิ หลังจากคุณคิดว่าคุณต้องการกดมัน!
สิ่งที่ทำใหม่ช่วงนี้คือ การให้ลูกค้าดูเมนูผ่านการสแกน QR CODE ก็ไม่ยาก แต่คือว่า สแกนแล้วไปดูที่ไหนวะ… ย้อนไปข้อ 1 เรามีโดเมนออนไลน์อยู่ และเราใช้ข้อ 3 ทำให้เราสามารถเสกเว็ป/โมบายไซท์แบบทำเองเร็วๆ ง่ายๆ เพื่อแปะเมนูอาหารและเครื่องดื่ม โดยมีภาพ มีราคา หรือแม้จะแปะเมนูเดิมแบบฉบับเต็มไว้ที่นั่นด้วย (ทำเอง ง่ายๆ 3 ชม. ทำผิดทำถูก เจ็บแต่จบ)
ทั้งหมดทั้งปวงก็เพื่อลดการสัมผัสของพนักงานกับลูกค้าผ่านการส่งไปมาของเมนูปกติที่ใช้ เข้ามาถึงร้าน ลูกค้าก็สแกนเพื่อดูเมนูโดยใช้มือถือตัวเอง ทุกคนสบายใจ ดูแล้วก็สั่ง สั่งแล้ว ก็ทานอาหารเครื่องดื่มรสเลิศ !จบ!
ท้ายที่สุด ทั้งหมดที่พวกเราปั้นกันมาอาจจะหายไปในพริบตาในช่วงวิกฤต สำคัญที่สุดคือ #ครอบครัวเทพฯ เราจะประคับประคองให้ผ่านไปได้ดีที่สุด #เทพฯบาร์ #บาร์วัฒนธรรม
และนี่ก็เป็นวิธีการปรับตัวของเทพฯบาร์ หนึ่งในตัวอย่างของธุรกิจไทยที่การตลาดวันละตอนขอมาแบ่งปันให้เพื่อนๆ ที่ทำธุรกิจของตัวเองโดยเฉพาะถ้าใครทำธุรกิจร้านอาหารได้เห็นแนวทางในการปรับตัวในยุค Covid-19 Disrupt Everything จนทำให้เราทุกคนโดยเฉพาะ SME ต้องลุกขึ้นมา Disrupt ตัวเองกันจริงๆ เสียทีครับ
อ่านบทความที่เกี่ยวกับ SME ต่อ > https://www.everydaymarketing.co/?s=sme
Source > https://www.facebook.com/asawinant/posts/10158321960308615
